The Ballads of Gravity

“Is that you? It’s very typical of him” she replied. “I don’t know. Do I qualify his traits?” I asked while laughing at myself.  The way you manifested within me poses a perplexing continuation of eternal existence. You are akin to a night train relentlessly coursing through rain-soaked woods that seem to have no end. However, you reemerge, much like a desert train traversing the vast expanse of a magnificent desert. Wind lulls the leaves and there she sleeps under the giant oak.  Ruth, buried under the yellow bed of leaves,   a sparrow still sings the swan song for you.

“ഞാനെന്ന ബോധം ഉണ്ടെന്നു തോന്നുന്നു?” അവള്‍ പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് എന്നെ കുറിച്ച് നല്ല ബോധം ഉണ്ട്, അത് അഹം ഭാവമായി തോന്നുന്നുവെങ്കില്‍ ഞാന്‍ അത് കാര്യമാക്കുന്നില്ല”.  അവളുടെ ശവകുടീരത്തില്‍ പൂത്ത ലില്ലി ചെടികള്‍ ഇന്നലെ എന്നോട് ചോദിച്ചു, “അവള്‍ നിനക്കാരായിരുന്നു? നിനക്കുവേണ്ടി അവള്‍ തീര്‍ത്ത നിന്‍റെ പ്രപഞ്ചമാണ് ഈ ശവകുടീരം. അവള്‍ നിനക്കുവേണ്ടി കരഞ്ഞ കണ്ണുനീരിലാണ് ഞങ്ങള്‍ ഈ വേനലിലും പൂക്കുന്നത്.” 

and she asked "how do you know me?"  "I believe in the fundamental principles of difference", he said. "what do you mean?", she wondered. he was collecting the pebbles on the shore of river Narcissus drowned.  "What do you mean", she was wondering.  he gave her two pebbles, one completing the other.