Skip to main content

A FAREWELL TO MY 20 RUPEES COLA CAN




 Empty benches in the park at the seashore awaits the anticipated lovers.
Trees, willow, pines, almonds,
and many unnamed awaits the lovers too.
Evenings are the most beautiful days of our life.
Trees and corners keep the secret of age old love story.
The trustworthy and silent partners of every love stories.
 Zephyr kisses me with its freshness
and hugs me with the love of all lovers.
Innocence of kids makes the evening more loveable.
Anonymity becomes excitement.
Children marry the anonymity of their world.
Sound of their laugh, tears for their wantings,
Murmuring of lovers, deals of bussiness men,
songs of singing birds, rhythm of waves,
romance of couples, wooing of boys, laughs of peers,
wisdom of old age, crunching of fallen leaves,
dancing of trees, silence of the lonely in the midst of plenty,
and the hugs and kisses of zephyr for all and for me.
 A can of cola in my hands, left when it became empty inside.
 Day is getting late and the sound of evening getting more.
Endless end of the mighty waters,
Lights on trees coloured leaves blue,
red, yellow, violet, white, orange, and a mix of all.
Eyes felt a wet.
Tears on the corners of my defining eyes stagnated,
 Hesitating to drop it went back somewhere.
I don't know what caused the water in my eyes,
Sound of my silence being alienated from
the midst of plenty around me, may be.
Or the unconscious realization of being inside the structure
of structures and systems,
Or the unconscious marriage of the conscious
 with the realities that make me or I make,
I forget me, sometimes .
But I meet me when I am alone in the midst of plenty,
My reality exists inside the structure where I am,
not outside where my fiction, god (Nature).
Do I create them or they create me?
Nothing can exist alone, so both of those 'things' play.
Academic processes are getting over, exams,
seminars, discussions,and everything possibly inside the academic family.
Mine is partly over.
And away from the matrix of discourses,
 I exist with 'my composed realities' that make me strange,
numb, blind, deaf, and a new born baby
with another 'composed realities' to welcome a world of 'events'
where I also become an event.
Theories and philosophies I married,
discourses I conceived, 'composed academic structural realities' I delivered - will they survive when I shift my structural platforms?
 I fear what's next?
Where are my theories and philosophies I married?
'Texts' are written, life and events are texts, so written.
 I remember the text Bible - 'for everything that exists, already has been
 and everything that will, already is.'
Fear of shift is in my conscious mind,
and when I met me alone in the multitude on
 the seashore to the end of a day,
 my unconscious mind introduced my conscious mind.
My eyes are still wet, Zephyr hugs and kisses me through.
 I hear the sound of music,
 murmur, secret, laugh, smile, cry, fall, love, rest,
 anticipation, parting, inception, end, and the sound of silence.
 Everything remains the same, nothing is changed, but the 'realities around.'
A farewell to my 20 rupees cola can, I sucked the last drop of cola.
Walking back to my 'composed realities' from a platform of being nothing,
 I saw my 20 rupees cola can still loving the hugs and kisses of zephyr,
being nothing inside,
but graphically ornamented outside on the bench I existed.
A farewell to my 20 rupees cola can. 

Comments

Popular posts from this blog

ശിവോഹം

അസ്ഥി മരവിക്കുന്ന തണുപ്പിലും , രക്തം ബാഷ്പമാകുന്ന ചൂടിലും , ഭ്രാന്ത്‌ ബുദ്ധിയെ മദിക്കുന്ന നേരത്തും എനിക്ക് നിന്നോട് പ്രണയം മാത്രമേയുള്ളൂ.  അവസ്ഥയുടെ എല്ലാ  ഭാവത്തിലും എനിക്ക് പ്രണയം നീയാണ്.  കടലും , തിരയും , കരയും , മലയും , കാറ്റും , മഴയും , അങ്ങനെ  സര്‍വ്വ പ്രപഞ്ചത്തിന്‍റെ എല്ലാ മൂര്‍ത്ത ഭാവങ്ങളിലും ഞാന്‍ നിന്നെ പ്രണയിക്കുന്നു. ശരീരത്തില്‍ നിന്നും ചേതനയറ്റുന്ന നേരത്തും ,  പ്രാണന്‍ ത്രികാലങ്ങളില്‍ അമൂര്‍ത്തമായതിനെ പ്രണയിക്കുമ്പോഴും , എനിക്ക് പ്രണയം നീയാണ്. കാലം തന്‍റെ ഗര്‍ഭത്തില്‍ മറക്കുന്നതും , ബുദ്ധിക്കു അപ്രാപ്യമായ പ്രപഞ്ചത്തിന്‍റെ നിഗൂഡതകളില്‍ പ്രണവബീജം എന്‍റെ പ്രാണനെ ഗ്രസിക്കുമ്പോഴും , എനിക്ക് പ്രണയം നീയാണ്. കാലം മൂന്നിലും , പ്രാണന്‍റെ ഏതവസ്ഥയിലും , ഞാന്‍ നിന്നെ പ്രണയിക്കുന്നു.

anatomy of mathematics VS. My Brilliant Ntraparietal Sulcus (Left cerebral hemisphere)

കണക്ക് , ഈ വിഷയം എന്നെ പഠിപ്പിച്ച അധ്യാപകരെക്കൊണ്ട് ഞാന്‍ വെറുത്തു പോയതാണ് . ഞാന്‍ തോറ്റു പോയ ഒരേ ഒരു വിഷയവും കണക്കു തന്നെ. ഓണ പരീക്ഷക്കാണ് തോറ്റത്. ഞാന്‍ ആദ്യം കണക്കിനു തോറ്റത് ആറാം ക്ലാസ്സില്‍ ആണ് . അന്നെനിക്ക് ഒരു മിഡ്ടേം പരീക്ഷക്ക്‌ 25 ല്‍ വെറും 4 മാര്‍ക്കാണ് കിട്ടിയത്. അതുകഴിഞ്ഞ് ഇങ്ങോട്ട് ഒന്നും പറയേണ്ട (ഊഹിച്ചെടുത് പൂരിപിചോളൂ). അപ്പന്‍റെ കണക്കിലുള്ള ബുദ്ധിയുടെ ഒരംശം എങ്കിലും കിട്ടിയിരുന്നെങ്കില്‍ എന്നുഞാന്‍ ആഗ്രഹിചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു , കാരണം അപ്പന്‍ കണക്കില്‍ ഒരു പുലിയും ഞാന്‍ എലിയും ആയിരുന്നു. അപ്പന്‍ ഒരുപാടു എന്നെ നേരെയാക്കാന്‍ നോക്കിയതാ , ഒന്നും നടന്നില്ല. എന്നാല്‍  പത്താം ക്ലാസില്‍ അപ്പനും അമ്മയ്ക്കും എന്നെകുറിചോര്‍ത്തു പെടിതോന്നിയപ്പോള്‍ അവര്‍ എനിക്കൊരു സ്പെഷ്യല്‍ ട്യൂഷന്‍ ഏര്‍പെടുത്തി . കണക്കിന്‍റെ ദേവതയായി എന്നെ അനുഗ്രഹിച്ച ആ MSc ക്കാരി ചേച്ചിയെ ഞാന്‍ നമിക്കുന്നു. ഞാന്‍ അങ്ങനെ പത്താം ക്ലാസ്സ്‌ കണക്കു പരീക്ഷ 50 ല്‍ 36 മാര്‍ക്കോടെ പാസായി. എന്‍റെ കണക്കു ടീച്ചര്‍ക്ക്‌ പോലും വിശ്വാസം വന്നു കാണില്ല ഞാന്‍ ഇതെങ്ങനെ ഒപ്പിച്ചുവെന്നു. ഞാന്‍ എന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ കണക...

Ulysses

We are the harvesters of destiny, gathering the leeches of existence and the capriciousness of emotionless masks amidst the shores of lucid dreams and nocturnal splendor. I yearn to sing, to dance, to cry out like a madman. Bring me wine, and I shall whirl the world around the whims of human consciousness. Lead me into the depths of hell's darkness, and I'll illuminate her gates, infusing them with the exuberance of joy, filling the chalice of primal desires. Drinking deeply from life's cup, its bittersweet nectar rejuvenates my senses, enriching the tapestry of my existence. I embrace life, I consume love to its very dregs. Love, the sacred effusion of existence, binds me in the inability to unlove. I am submerged, intoxicated by the essence of my desires for her. And there, amidst the throng, I see them—men of remarkable vitality and determination, reflections of my own life, incarnations of staggering resilience. I am alive. I am Nature, she is my masterpiece. You cannot...