For everything,
there's a reason, as such, a time for birth and death. I just wonder what makes
my life so different. I lovely fail before love. Love for life, what art thy
shall remain until the last breath of my life! Romantically I would like to be
killed by the love I love, but I am not stupid enough to bury my precious life
for the love unloved. I drink wine and I have tasted almost all the precious of
them. I drink and I love, I love and I live, I live and I am loving it. I love
the mystic charms of life, the way it behaves, woos, and ravishes, what a piece
of romance. I always wanted to stop writing about love, but my love for my life
fails me and I write again! Life is such a wonderful gift I’ve ever had,
there's failure, success, love, rejection, smile, sadness, poverty, luxury,
silence, laughter, and many; but life remains as life itself. I am blessed!
PS: WINE IS A BOTTLED POETRY AND I AM A POET ARBITRARILY.
അസ്ഥി മരവിക്കുന്ന തണുപ്പിലും , രക്തം ബാഷ്പമാകുന്ന ചൂടിലും , ഭ്രാന്ത് ബുദ്ധിയെ മദിക്കുന്ന നേരത്തും എനിക്ക് നിന്നോട് പ്രണയം മാത്രമേയുള്ളൂ. അവസ്ഥയുടെ എല്ലാ ഭാവത്തിലും എനിക്ക് പ്രണയം നീയാണ്. കടലും , തിരയും , കരയും , മലയും , കാറ്റും , മഴയും , അങ്ങനെ സര്വ്വ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ എല്ലാ മൂര്ത്ത ഭാവങ്ങളിലും ഞാന് നിന്നെ പ്രണയിക്കുന്നു. ശരീരത്തില് നിന്നും ചേതനയറ്റുന്ന നേരത്തും , പ്രാണന് ത്രികാലങ്ങളില് അമൂര്ത്തമായതിനെ പ്രണയിക്കുമ്പോഴും , എനിക്ക് പ്രണയം നീയാണ്. കാലം തന്റെ ഗര്ഭത്തില് മറക്കുന്നതും , ബുദ്ധിക്കു അപ്രാപ്യമായ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ നിഗൂഡതകളില് പ്രണവബീജം എന്റെ പ്രാണനെ ഗ്രസിക്കുമ്പോഴും , എനിക്ക് പ്രണയം നീയാണ്. കാലം മൂന്നിലും , പ്രാണന്റെ ഏതവസ്ഥയിലും , ഞാന് നിന്നെ പ്രണയിക്കുന്നു.
hail to thy little keats, hail to thee!
ReplyDelete