Skip to main content

Hypothetical queering in Malayalam cinema




Gender and sexuality has always been a crucial hub of discourses on which postmodern identities are often defined and experimented. Postmodern identity defines itself on the self-definitions that it assumes to be the chief traits of the postmodern structural patterns of normative behavioural constructions. These postmodern identities are gays, lesbian, straight, bisexual, exhibitionist, submissive, dominatrices, swingers (people who engage in partner exchange), switchers (people who change from being gay to being straight or vice versa), traders (gay men who have sex with straight men), born-again virgins(people who have, technically, lost their virginity but pledge to renounce sex until marriage), acrotomophiliacs(people who are sexually attracted to amputees), furverts(or furries- people who dress up in animal suits and derive sexual excitement from doing so).The important point here is that we draw on these categories in order to make sense of who we are: we define ourselves in part through our sexuality.
The constructed sexuality and sexual identities define the  postmodern man. In the pace of postmodernity, the constructed imageries of sexuality also alter as per its convenience. The visibility of Sexuality may be found everywhere in the contemporary world of normative structural patterns. The sexual feeling and behaviour of a person may term his/her sexuality. When applied to groups of people (e.g. heterosexuals) ideas of social attitude and organization are implied to term their sexuality. Socio-cultural and political forces shape sexuality and connect in important conducts to relations of power around class, race, and especially, gender. This relational connectivity of gendered signifier and structures of power discourses embrace the hierarchical order of mainstream discourse on which one may diminish the other. The social and cultural construction of a person’s sex and sexuality may term his/her gender. The normative structural pattern of the cultural understanding of sexuality is about the masculinity and femininity, in other words, ‘proper’ ways for men and women to behave. This cultural normative construction of sexuality refers the politics of the postmodern visual industry through the normative structural pattern of the preconceived subjective ideas about sexual behaviour. The behavioural patterns of gender, sex, and sexuality can overlap but are exact match. This ‘mismatch’ has generated a fascinating body of film production and criticism.
Cinema is one structure among others that constructs sexuality.It is both the means of construction and destruction of normative patterns on which most of the socio-cultural canons and credos connect.Earlier, cinema required fixed iconography for audiences to follow the narrative, which cost the characters to be stereotyped. Thus, within mainstream cinema especially, but not exclusively, stereotyping is not questioned. Equally, sexuality was ‘normally’ taken to refer to heterosexuality. Motion pictures contribute a crucial set of signifiers that actively participate in the multifaceted processes that codify sexuality and gender. Cinema may presumably speak for the voices or the group on which it has mass appreciation and reception, therefore the forsaken sound of the category of the identities may always be abandoned that it would become the part of muted discourses on which none may talk or walk. The history of cinema itself is the history of dominant voices. The elite class representation and the subverting attempts on the side of the mainstream voices have manipulated the subtext voices that are consciously been forsaken. Whatever attempts may done, the unconscious contentment of the dominant cultural psyche would surpass the conscious psyche of the subtexts. 
Mainstream Malayalam cinema has projected, and at times hastily displayed liaison, homicide, dissension, viciousness. The notable fact is that the reluctant behaviour of the industry to discuss the ‘queer’ on screen. Malayalam cinema from 1930’s to the present has taken us to the possible levels of aesthetic and intellectual reflection and entertainment, possibly adopted from every thought of Malayalam cultural psyche, social system and perceptions on gender and sexuality. It celebrates the aesthetic appreciation of nature and female body and treats ‘sexuality without falling into vulgarity’. Malayalam cinema is also on the verge of transformation as it practices the ‘hypothetical diplomacy’ on gender ideology and sexual constructions. Recent years show the transformation of Malayalam cinema as well as cultural psyche on the issues of sexuality. A close reading of Malayalam cinema shows the hegemony of the mainstream celluloid voices. The obvious fact is that the whole process of cinematic realization is fulfilled through the negation of certain identities that have a potentiality to question the current flow of linear sexual discourses. This linearity of gendered discourses often places the Malayalam cinema on the hot seat of contradictions.
Cinema is the youngest of all the modern arts through which many of the modern concepts and ideologies emerged and conceived the form of discourses. Queering of the mainstream heterosexual space is much celebrated for its queerness itself. This paper would look in to the gendered constructions of the Malayalam cinema that is often well known for its sexual and violent treatment of identities. The paper is concerned mainly with films that do not depict queerness explicitly, but employ or provide platform for lesbian and gay interventions and the myth, history, role, status of homosexuality as time goes back.



Comments

Popular posts from this blog

ശിവോഹം

അസ്ഥി മരവിക്കുന്ന തണുപ്പിലും , രക്തം ബാഷ്പമാകുന്ന ചൂടിലും , ഭ്രാന്ത്‌ ബുദ്ധിയെ മദിക്കുന്ന നേരത്തും എനിക്ക് നിന്നോട് പ്രണയം മാത്രമേയുള്ളൂ.  അവസ്ഥയുടെ എല്ലാ  ഭാവത്തിലും എനിക്ക് പ്രണയം നീയാണ്.  കടലും , തിരയും , കരയും , മലയും , കാറ്റും , മഴയും , അങ്ങനെ  സര്‍വ്വ പ്രപഞ്ചത്തിന്‍റെ എല്ലാ മൂര്‍ത്ത ഭാവങ്ങളിലും ഞാന്‍ നിന്നെ പ്രണയിക്കുന്നു. ശരീരത്തില്‍ നിന്നും ചേതനയറ്റുന്ന നേരത്തും ,  പ്രാണന്‍ ത്രികാലങ്ങളില്‍ അമൂര്‍ത്തമായതിനെ പ്രണയിക്കുമ്പോഴും , എനിക്ക് പ്രണയം നീയാണ്. കാലം തന്‍റെ ഗര്‍ഭത്തില്‍ മറക്കുന്നതും , ബുദ്ധിക്കു അപ്രാപ്യമായ പ്രപഞ്ചത്തിന്‍റെ നിഗൂഡതകളില്‍ പ്രണവബീജം എന്‍റെ പ്രാണനെ ഗ്രസിക്കുമ്പോഴും , എനിക്ക് പ്രണയം നീയാണ്. കാലം മൂന്നിലും , പ്രാണന്‍റെ ഏതവസ്ഥയിലും , ഞാന്‍ നിന്നെ പ്രണയിക്കുന്നു.

anatomy of mathematics VS. My Brilliant Ntraparietal Sulcus (Left cerebral hemisphere)

കണക്ക് , ഈ വിഷയം എന്നെ പഠിപ്പിച്ച അധ്യാപകരെക്കൊണ്ട് ഞാന്‍ വെറുത്തു പോയതാണ് . ഞാന്‍ തോറ്റു പോയ ഒരേ ഒരു വിഷയവും കണക്കു തന്നെ. ഓണ പരീക്ഷക്കാണ് തോറ്റത്. ഞാന്‍ ആദ്യം കണക്കിനു തോറ്റത് ആറാം ക്ലാസ്സില്‍ ആണ് . അന്നെനിക്ക് ഒരു മിഡ്ടേം പരീക്ഷക്ക്‌ 25 ല്‍ വെറും 4 മാര്‍ക്കാണ് കിട്ടിയത്. അതുകഴിഞ്ഞ് ഇങ്ങോട്ട് ഒന്നും പറയേണ്ട (ഊഹിച്ചെടുത് പൂരിപിചോളൂ). അപ്പന്‍റെ കണക്കിലുള്ള ബുദ്ധിയുടെ ഒരംശം എങ്കിലും കിട്ടിയിരുന്നെങ്കില്‍ എന്നുഞാന്‍ ആഗ്രഹിചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു , കാരണം അപ്പന്‍ കണക്കില്‍ ഒരു പുലിയും ഞാന്‍ എലിയും ആയിരുന്നു. അപ്പന്‍ ഒരുപാടു എന്നെ നേരെയാക്കാന്‍ നോക്കിയതാ , ഒന്നും നടന്നില്ല. എന്നാല്‍  പത്താം ക്ലാസില്‍ അപ്പനും അമ്മയ്ക്കും എന്നെകുറിചോര്‍ത്തു പെടിതോന്നിയപ്പോള്‍ അവര്‍ എനിക്കൊരു സ്പെഷ്യല്‍ ട്യൂഷന്‍ ഏര്‍പെടുത്തി . കണക്കിന്‍റെ ദേവതയായി എന്നെ അനുഗ്രഹിച്ച ആ MSc ക്കാരി ചേച്ചിയെ ഞാന്‍ നമിക്കുന്നു. ഞാന്‍ അങ്ങനെ പത്താം ക്ലാസ്സ്‌ കണക്കു പരീക്ഷ 50 ല്‍ 36 മാര്‍ക്കോടെ പാസായി. എന്‍റെ കണക്കു ടീച്ചര്‍ക്ക്‌ പോലും വിശ്വാസം വന്നു കാണില്ല ഞാന്‍ ഇതെങ്ങനെ ഒപ്പിച്ചുവെന്നു. ഞാന്‍ എന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ കണക...

Ulysses

We are the harvesters of destiny, gathering the leeches of existence and the capriciousness of emotionless masks amidst the shores of lucid dreams and nocturnal splendor. I yearn to sing, to dance, to cry out like a madman. Bring me wine, and I shall whirl the world around the whims of human consciousness. Lead me into the depths of hell's darkness, and I'll illuminate her gates, infusing them with the exuberance of joy, filling the chalice of primal desires. Drinking deeply from life's cup, its bittersweet nectar rejuvenates my senses, enriching the tapestry of my existence. I embrace life, I consume love to its very dregs. Love, the sacred effusion of existence, binds me in the inability to unlove. I am submerged, intoxicated by the essence of my desires for her. And there, amidst the throng, I see them—men of remarkable vitality and determination, reflections of my own life, incarnations of staggering resilience. I am alive. I am Nature, she is my masterpiece. You cannot...